Hoe krijg ik deze twintig jaar oude likdoorn weg?

Vraag

Op de foto's ziet u de likdoorn van een jonge vrouw (45) met een zittend beroep, geen overgewicht, geen DM/RA, geen medische bijzonderheden. Zij heeft al 20 jaar (!) een likdoorn onder de bal van haar voet. Menig pedicure heeft zich er al aan gewaagd zonder blijvend resultaat. Sterker nog: de behandeling diende vroegtijdig gestaakt te worden vanwege hevig bloeden en enorme pijn. Een aantal jaar geleden heeft haar huisarts de likdoorn uitgelepeld en is ook daarna weer terug gekomen. Onlangs kwam ze voor het eerst bij mij en dacht ik dat het 'een makkie' was en ging vrolijk aan de slag. Tot ik op een punt kwam waarbij mw bij iedere minuscule aanraking tegen het plafond zat van de pijn. Alsof er glasscherven in haar voet prikten. Dat terwijl er werkelijk niets te zien was, slechts harde witte huid (eelt? / bindweefsel met zenuwen?). Ook begon het plots enorm te bloeden. Wat alle andere (medisch) pedicures was overkomen, overkwam mij dus ook. Ik heb de behandeling afgerond en ben op onderzoek uitgegaan door mijn leerboeken er nog eens op na te slaan. Ik heb het vermoeden dat het hier gaat om een neurovasculaire clavus die in de loop van de tijd diep naar binnen is gegroeid maar ook schuin is 'weggelopen'..? Kan het zijn dat een likdoorn onderhuids een 'bocht' kan maken waardoor je niet goed kunt zien hoe hij loopt en plots op een bloedvaatje stuit? Twee weken nadat ze bij mij was geweest kwam ze terug om de behandeling af te maken. Snijden met mesje 15 ging tot op zekere hoogte - tot ze het weer uitschreeuwde van de pijn terwijl er niets te zien was, alsof je een doodnormale likdoorn aan het wegsnijden bent. Maar aanraken kon niet meer door de scherpe pijn. Ik heb de frees (met nattechniek) erop gezet en dat was voor haar een stuk aangenamer. Ik heb ‘m zo ver mogelijk weggefreesd. Plots zag ik kleine bloedvaatjes opdoemen waar ik uit de buurt van ben gebleven en dus dit keer geen wondje. Volgens haar was hij nog nooit zo ver weggehaald als nu en had ze geen last bij lopen. Ik hoefde ‘m niet per se drukvrij te leggen. Maar hij blijft terug komen en mw wil er vanaf... Op de meest ingezoomde foto zie je 1. de gele eeltrand eromheen, deze is goed weg te snijden/frezen 2. binnenin zie je de pit die omringd wordt door bloedvaatjes 3. links zie je wit, dat is de heel harde huid die bij aanraking vreselijk pijnlijk blijkt.

Antwoord

Je hebt een mooi verslag geschreven van het probleem en het is fijn dat je foto’s hebt meegestuurd. In jouw verslag geef je aan dat mevrouw al 20 jaar last heeft van deze likdoorn. Uit de casus is niet op te maken of getracht is met een zooltherapie tot een oplossing te komen. Een vermindering van druk zou wellicht een recidief kunnen voorkomen. Op de foto’s is te zien dat er overmatige druk is op het 1e, 3e en 5e middenvoetsbeen. Dit zegt iets over de afwikkeling en als mevrouw nog nooit bij een podotherapeut is geweest dan is een doorverwijzing naar deze zeker het aanraden waard. Jouw vraag gaat echter over de pijnlijke likdoorn. Van de foto’s is niet goed te beoordelen of er sprake is van een neurovasculaire likdoorn. In een dergelijke situatie zijn er vaak kleine zwarte puntjes (bloedvaatjes) die zichtbaar door de huid heen groeien. De zichtbare bloedvaatjes op foto 3 lijken te zijn ontstaan doordat het eelt iets te ver is weggesneden. Duidelijk zichtbaar op foto 3 is het stugge bindweefsel dat moeilijk te verwijderen is. Omdat de behandeling voor mevrouw zo pijnlijk is, is aan te raden deze plek met een pakking te behandelen. Met een salicylpakking is het mogelijk om de likdoorn te verwijderen zonder pijnklachten. De eerste pakking kun je een dag of 5 laten zitten voordat je mevrouw laat terugkomen om de pakking te verwijderen. Mogelijk kun je het weefsel nu volledig pijnloos verwijderen. Eventueel is een tweede pakking nodig. Als blijkt dat het moeilijk is om de likdoorn met twee pakkingen te verwijderen, dan kun je na een kleine rustperiode van 1 of 2 weken, eventueel een derde pakking plaatsen. Dit in combinatie met een doorverwijzing naar de podotherapeut en een goed schoenadvies zal waarschijnlijk een recidief kunnen voorkomen.